Online Üye
Online Ziyaretçi
UNUTMAYACAKSIN
Önce
derin bir nefes alırsın,
Sonra
korkarak bakarsın gözlerine.
“Gitme”
demeyeceğini bilirsin.
Yanılmak
istersin.
Yanılmazsın.
Ve
o “gitme” demez.
“Kal”
da demez.
Kendi
kendine sorarsın.
Gitmemi
mi istiyor, kalmamı mı?
Cevap
bulamazsın.
Ona
endekslersin kendini.
Ona
göre atar nabzın.
Onun
için kavuşur akrep, yelkovana.
Sanki
o belirler, aldığın nefesin hızını.
Ama
o sessizdir, cevapsızdır.
Her
susuş, biraz daha düşürür nabzını,
Akrep,
yelkovan birbirine karışır.
Nefes
aldığını bile unutursun sigaranın dumanında.
Ama
o sağırdır, kördür, dilsizdir.
Yine
de bilmesini istersin,
Onsuzluğun,
sendeki eserini.
Ve
gidersin…
Arkana
bile bakamadan,
Susarak
gidersin fırtınaların kayığına binip.
Çekersin
kürekleri gözyaşı nehrinde.
Akarsın
hiç bilmediğin diyarlara.
Düşünmezsin
hiç sonunu,
Umurunda
değildir onsuz olan hiç bir son.
Ama
bilmesi istersin,
Onu
sevmenin bedelini ne kadar ağır ödediğini.
Vicdanına
dokunmak istersin.
Ağlatmak
istersin onu da giderken.
Yapamazsın,
duyuramazsın, ağlatamazsın.
Çünkü
sen, onda hiç olmamışsın.
İşte
bunu anladığında,
Limana
çekeceksin kayığını,
Çıkacaksın
karaya, yürüyeceksin başın dik.
Unutmayacaksın
onu, nehirleri, rüzgârları,
Istırabını
unutmayacaksın.
Unutmayacaksın
ki, yeniden unutulmayasın.
Elvin
ELVİNCE
2013