Online Üye
Online Ziyaretçi
KAYIP DÜŞLÜ KIZIYIM
Kayıp şehrin, kayıp düşlü kızıyım ben,
Ve kayıp düşmesinler diye tutuyorum,
Sana dair tüm heceleri...
Sessiz kıyametlerin yamacına gömüyorum,
Bütün yürek haykırışlarımı…
Ayaz bakışların hamalıyım yine,
Günün en sıcak saatlerinde,
Yine de üşüyorum…
Kayıp şehrin, kayıp düşlü kızıyım ben,
Davalarım eski, infazlar yeni..
Savcı lâl ,
Hakim âmâ,
Avukat sağır,
Ruhum yargılıyor maskeli yüzleri,
Ama kapatıyor ellerim mahkum olan beni
Birer birer düşüyor özgürlüklerim,
Ve yoruluyor gölgelerim…
Kayıp şehrin, kayıp düşlü kızıyım ben,
Paslı prangalara dolaşıyor ayaklarım,
Ama ucu mavi göklerin parmaklıklarında ellerim!..
Titrese de dudaklarım, buğulansa da gözlerim,
Tırmanıyorum zirveye…
Ve göğsümde körüklenmiş kor ateşlerle..
Kesilse de dizlerim feri,
Tırmanıyorum….
Kayıp şehrin, kayıp düşlü kızıyım ben,
Başım dik, alnım açık…
NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ