İsmini verdim yüreğime
sonra böldüm ikiye
Atışları sen sen diye, neşter vurdum hepsine
Hasat ‘a başladı Azrail orağı ile
Çığlık çığlığa İntihar
etti duygular
Aşk onur gurur kin ve nefretler
Boğaz köprüsünü aratmadı sedyeler
Gözlerden inen yaşlar, alından sızan terler
Kurumuş dudaklar, morarmış soğumuş cesetler
Teneşir taşında başladı görevim
Biriken kirlerden arındırmaktı derdim
Arafın kapısını bekleyen nöbetçiydim
Ben gassal mutlak gerçek ise ölüm
Sıcak suyla akıtıp dünyevi pislikleri
Yayılır lifafesi sarılır sünnet kefeni
Ey Rahman ölüler için mağfiret et
Kelebek’in kanat çırpışında ahiret
Susuyor yüreğimin hezeyanı
Duymuyor haykırışları ölü yakınları
Faili meçhul bir aşkın kurbanı
Sol yanım huzurla uğurlandı
Songül Bulut