D/ÜZENE iNAT
Övgüyle arama taş duvar ördüm
Çatıdan bacadan arz oldu bana.
Dostlar meclisinde boş bir yer gördüm
Davete icâbet farz oldu bana...
Yolumuz ezelden ukbâya gider
Dünyevî olana etmedik meyil.
Kime el uzatsam kaş çatar, iter
Dünyevî kardeşim onlardan değil.
Meyletmez yalana, yoktur riyâsı
Hedefi müsbettir attığı okun.
İslamdan beslenir edep, hayâsı
Şeytana uzaktır, Rabbine yakın.
Sert esen hazâna, düzene inat
Gönül saatini dostluğa kurmuş.
Demiş "kalp kırmamak yegâne sanat"
Ölçüyü tam koymuş; sınırda durmuş.
Henüz otuzlarda; gençlik çağında
Mevlânın yolunda bir garip zâkir
Nefsi dar kafeste, Hakk otağında
Kalmamış gönlünde zerre kadar kir.
Gönül mürekkebi silinmez, solmaz
Dizeye dökülen dostluk aktidir.
Bir daha ya kısmet, hiç belli olmaz
Şimdilik hoşçakal; gitme vaktidir.
Mecit Aktürk
06.10.2013 Berlin
Dost kalemlerden inciler;
Dostlara şiirler
yazıp durursun
İnsanı tanımak meziyet ister
Hem de tam isabet şaşmaz vurursun
Namlunun ucunu bize de göster...
Mehmet NALBANT (SAiRAGA)
Berlin’den bakınca manzara böyle
Hüner bende değil; sevginin gücü.
Aramı düzelttim nefs denen beyle
Tuttuğum silahın gül kokar ucu :))
***
Güne düşen birgün gündemden düşer
Gönülde yer eden hiç ölmez AĞAM.
iNSAN dedikleri aciz bir beşer
Dost olmadan hayat çekilmez AĞAM.
Sizlerin varlığı yetiyor bana
Kalp denen giz/ergâh ne müthiş bir
yer.
Gönülsüz olsa da atmam yabana
Dostun bir selâmı cihâna değer.
Mecit AKTÜRK
Ne yalan söyleyim incindim biraz
Dünyevi kardeşim samimi olur
Dostluktan nasipsiz üzmeye iraz
Unutmasın ki söz biter iz kalır...
***
Bir kez hukukumuz dostla olsaydı,
Daha genç yaşımın yarısı gelir
Bir kanıya varıp karar kılsaydı,
Nefsini bilenler haddini bilir...
Hülvani BASTUG
***Sonsuz TESEKKÜRLERiMLE...***