Ben, cennetten kovulan


Âdem.


Sen,


Havva’m, Züleyha’m, Belkız’ım,


Meryem’im, Hacer’im, Hatice’m,


Zeyneb’im, Emine’m, Ayşe’m.

 


Zırhım senindir,


Giyinen kölen.


Miğfere gerek yok,


Kalmadı bedenim üzerinde


Başım.


Sermişim yoluna kendimi


Sere serpe, üryan.



Nazarım aynına cüretkâr


Heybetinle titret bedenim.

 


Olur musun, tarikimde yoldaş,


Sevdiğimde çeperim?


Kemal Alkan

 11 Ekim 2012

( Üryan başlıklı yazı kemalat tarafından 17.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu