Online Üye
Online Ziyaretçi
BİTEN ŞEYLER İÇİN
Sabah
pencereme doğan ilkbahar
Rüzgarda
savrulan tüle karıştı
Ne
kadar vefasız geçti zamanlar
Şimdi dostlar
bile züle karıştı...
Kırıldı
duygunun can çekirdeği
Gönüller
virane bahçe örneği
Korktum
tutamadım hiç bir çiçeği
Diken,
Kaktüs bile güle karıştı...
Şu
kızıl dağlardan şafak topladım
Yaktıkça
gönlüme tekrar sapladım
Ellerimde
kalan hatıralarım
Bir
kül tablasında küle karıştı...
Ben
bir damla suya hasret kalınca
Dostlarım
nerdeydi gama dalınca
Serap
durağına bilet alınca
Okyanus
içimde çöle karıştı
tüm
şans trenlerim kaçtılar bir bir
En
mutlu yıllarım uçtular bir bir
Dönülmez
diyara göçtüler bir bir
Mutluluk
evime çile karıştı
Yandım
yanacağım kadar dünyada
Kabahat
ne ben de ne de Leyla da
Gönülde
bir ferman başlar feryada
o
sevda rüzgarım yele karıştı
Yandım
bir besteydin, sandım buluttun
Ölmeyen
bir şarkı verdin unuttun
Koca
bir ömürü bir aşkta tuttun
Mahşer
günü sevdam ele karıştı
Seni
gök kubbenin başına çizdim
Aşkın
doruğunu kendimde sezdim
Biten
şeyler için şiirler yazdım
Çılgın
gözyaşlarım sele karıştı
ve
ben çok karıştım okyanuslara
caddeler
boyunca bir fanusta ben!
derinlik
boyunca okyanusta ben!
işte
çiziyorum göge sonsuzu
ölüm
kokusu bu ,su kokusu,su
dağlarda
ağladık biz okyanusu...