O Gülümsedi
Yüzümde deniz dalgalandı
Karşı durdum fırtınaya, yıktı saçlarımı
Acıları topladım sabaha karşı üçte
Akreple yelkovan avuçlarıma battı...
“Gidiyor, ürkütme sakın” dediler
O ara, O gitti
Ayakuçlarımda ardından yürüdüm
Taşlar bıçak sırtı olmuş kesti yüreğimi
Oturdum seyrettim gidişini
Gözlerime yürüdü gözleri
Bağırmak istedim, “incitme” dediler
O ara, O gitti
Yokluğunda öptüm kokladım yüzünü
Dargın mıydı bilmem soğuktu elleri
Kalbine koydum kalbimi
Sabaha karşı üçtü, çaresizdim
Başucuna oturup güneşin doğuşunu bekledim
O ara, O gitti
İçime aktı gidişi
Yarıp göğüs kafesimi, çıkarmak istedim ayrılığı
Sabaha karşı saat kaçtı bilmiyorum
Toprağımdaki bütün fay hatları çöktü
“Gözyaşını üzerine akıtma” dediler
O ara, O gülümsedi
Nevim Karahan
