Online Üye
Online Ziyaretçi
Tutuşulamayan ellerde idin bir
zamanlar
Bakışılamayan gözlerde..
Bembeyaz bir dantel örtü gibi serilirdin/
kirlenmemiş gönüllere..
Ey AŞK..
Pespembe yanakların en koyusunda idin
En utangaç,en gizemli..
Göz görsede /gönül bAŞKa dolardı
Seninle..
Kim dokundu bulutlarına
Kim hırpaladı saçlarını/ ey aşk!.
Kim sapladı yüreğine
En acımasız hançeri...
Mor sümbüllerin altında dinlenirken
BülbüIlerin figânını dererken
kim susturdu seni..
Kim güllerin al'ından,
yüreklerin n/arından çekti
seni?
Kim buğulu örtülerini aldı göğsünden/
bırakıldın yarı çıplak..
Kim bakışlarına kara gözlükler taktı da
ışıkların
kaydı gitti yıldız misali..
Söyle ey aşk!
Yunus'un telinden dökülen/
Mevlana'nın özünden süzülen nağmeleri yanlış terennüm ettik de!
çürüttük mü seni...