Online Üye
Online Ziyaretçi
UMURSAMAZLIĞIN SONU
Hava güzeldi, serin bir rüzgâr vardı.
Bütün hayvanlar dışarıdaydı.
Herkes mutluydu çalışıyordu.
Bizim Sarı Arı'da oyun oynuyordu.
Anne arı çiçekleri dolaşırken
Bir çekirge gördü, yaprakta inleyen
“Ne o Çekirge kardeş! Şimdi uyunur mu?
Senin evin, çoluk çocuğun yok mu?”
Ağır bir kaza geçirmişti bayan çekirge
Kayısı toplarken ezmişti, onu küçük Neşe.
Çekirge can çekişiyor, kımıldamıyordu.
Yavruları yuvada kalmış
haber vereni yoktu.
Anne arı, yavru arıyı aceleyle çağırdı.
—Git haber ver yavrum ambulansa
çekirge çok ağır.
Buna nasıl kalalım kör ve sağır!
...
Yavru arı umursamaz, çiçekleri dolaştı.
O çiçek senin, bu çiçek benim bal özleri topladı.
Biraz da kovanında güzelce uyukladı
Birden aklına geldi, araç çağırmadığı
anne sözüyle yol almadığı..
Aradıktan bir süre sonra geldi ambulans
Geldi ama geç olmuştu, çekirgeye vermedi şans.
Anne arı anladı ki, hata küçük arıda
Kızdı bağırdı ona,olayı umursamayışına
“Haber vermemen bak, onun canına mal oldu.
Bir sürü yavrucak yuvada harap oldu.
—Bu ben de olabilirdim, annesiz kalabilirdin,
—Haberi geç vermekle ne büyük kusur ettin.”
Yavru arı ciddiyeti ancak anlayabildi.
Ama zavallı çekirge hayatını kaybetti.
“Umursamazlık benim hatam” dedi arı
“Yavru çekirgelere biz bakalım, bırakmayalım
Minik yavruları ortaya atmayalım.”
Hatasını telafi etti, küçük arı
Yardım meleği gibi uçtu, hep gökte sarı sarı,
Vızır vızır dolaşan yardımcı bir arı görürseniz!
Bilin ki çocuklar o bizim sarı arı…
[Orman Dostlarından Bize Öğütler]
Nilüfer zontul aktaş