İçimdeki sesi ayıklasam
Yankılar ki dağlara küser
İçimdeki seni ayıklasam
Tüm ben’ler bil ki bana küser…
Toplasam içimden sahra çiçeklerini
Bülbülün ayakları güllere küser
Parçalasam/ göğsüme dizili kafesleri
Kuşların kanatları göklere küser…
İçime kusuyor gözlerim
Emdiği sevdaları!
Sıyırsam denizlerimden dalgaları
Martılar güneşe/ ufka küser…
İndirsem!
İndirip ufalasam yükselen dorukları
Kafdağı Zümrüdü Anka’ya küser
Ayıklasam içimdeki paslanmış ağıtları
Tebessümün izleri gamzelere küser…
Ayıklasam içimdeki izli çölleri
Yetim yağmurlar gözlere küser
Söndürsem avuçlarımda /dağılmış yangınları
Tüm parçalarım küllere küser…
Ve
Ayıklasam…
Ayıklasam/ bedene sarılı uykuları
Geceler tan edip gündüze küser…
Nilüfer Zontul Aktaş