Yaşam denilen hayatın yolunda herkesin kendine göre hayalleri umutları vardır. Bu yolda, az hata yapmak için elimizden geleni yapmak için uğraşır dururuz.
Kimimiz cesur, davranır hatalarına sahip çıkar kabullenir yolda takılmadan yürürüz, kimimiz hatalarını kabul etmeden başarısızlığın, oltasına takılarak olduğu yerde kalır hiçbir ilerleme sağlayamaz.
Bu yolda cesur, yürüyenler yüreklerinde cesareti azmi taşıyanlar, yolda kalan bu kişiyi gördüğünde açık yüreklilikle yanına yaklaşarak, yapmış olduğu hatanın gerçeklerini yüzüne gönlünü kırmadan, güzellikle anlatandır.
Önemli olan başkalarının hatası ile alay etmek onu rencide etmek yerine hataları düzeltmek, birlikte hayat denen yolda beraberce yürüyebilmektir.
Bununla yanlışlıkları izale ederek fırsatlar beraberlikle daha fazla başarıya doğru adım adım el ele yürek yüreğe yürümektir.
Hayatta zaten hep birlikte beraberce
el ele yürümek değil midir? Tarihe bakınca beraberce el ele yürüyenler hep başarıya
ulaşmış, ayrılıkların senaryolarını oynayanlar her zaman kaybetmiştir.
Mehmet Aluç