Kapkara
gecelerde ayın her
vakit düş düğü yerlerde
Bir
yaprağın bir çiçeğin açtığı
yerlerde
Güneşin
içinizi sımsıcak ettiği
zamanlarda
Ben
seninleydim sen kiminleydin..
Rahmetimin
kesintisiz düş düğü yerlerde
Kanlarıyla
sere serpe serilen yavrucaklarla
Bir ananın
oğlum deyişindeydim
Peki
ben seninleydim sen
kiminleydin.
İnsan …
ey insan..!
Nedir
seni böyle yalnızlaştıran
Acımasız vurdumduymaz hissiz
kılan
Ben
ben seninleydim sen
kiminleydin
Ey
insan Ben sana şah damarından daha
yakındım
Sen
benden uzaklardaydın
Sen
benden daha uzaklardaydın
Ben
seninleydim sen kiminin leydin
Usul
usul yağan yağmurlardaydı rahmetim
Minnacık
tebessüm yüzlü çocukların yanaklarındaydı rahmetim
Duaya
açılan ellerin yüreklerindeydim
Peki
ey insan ben
seninleydim sen kiminleydin
Nefretleri
merhametlere çekilen yüreklerdeydim
Bir
tek soluk çeken
yüreklerdeydim
Bir
gülün bir karanfilin
bir kır çiçeğinin
yanaklarındaydım
Ya
peki ey insan
ben seninleydim sen
kiminleydin.
Müslüm
tekaltun