İntihar
Şiirleri-2
Her gün üstüme doğan güneş
Kararacak bir gün elbet
Geçmiş
Kınından çekilmiş kılıç gibi
Keskinleşecek
Yaşadıklarım artık anı değil
Kâbus olacak
Yüzüme bakıp aldanma
Gülerken içim kan revan içinde
Dağlar, deniz dalga gelir üzerime
Geleceğim geçmişimden aydınlık değil
Daldığım derinden martılar çıkardı beni
Ne geç kalmışım meğer öğrenmekte
Ayrılıkların ardı sıra gelirmiş yalnızlıklar
Ölmek daha güzel böyle yaşamaktansa
Bir idam yaftası gibi asacağım boynuma
Ne cennet, cehennem ne de Araf
Hiç biri umurumda değil
Karar verdim ya bir kere, öleceğim
Çürüyüp gitmektense batık gemiler gibi
Dinozor fosilleriyle sırdaş olacağım
Umutsuz, isyankâr biri
Bu adam ben değil miyim?
Benim ellerim değil miydi?
Göklere yumruk sallayan
Benim değil miydi duaya açılan avuçlar
Ve işte o gün, bu gün
Mor dağların ardında kaldı
Doğmuyor güneş!
Çocukluğumun beyaz kâğıttan kayıkları
Geçiyor süzüle, süzüle önümden
Dinmez Er / Çeşme / 2013. 07. …