uzaktasın, üşürse ellerin
düşlerin üşürse gece yarısı
ve susarsa sesine duvarlar
ben seni duyuyorum
yetmese de gücüm mesafelere
ben senle uyuyorum
dudaklarım titriyor karanlıkta
parmak uçlarım boşluğu okşuyor
yanağın, bir de sacların gibi
öpüyorum elimdeki izini usulca
uzaktasın, üşürse ellerin
ban yüreğimin coşkun yerine
her gece yakıyorum içimi
sen ısın diye
ısınsın diye uykusuz çocuklar
hasret her mevsim aynı kokar oğlum
aynıydı milattan önce de zulüm
üzülme sen
gözyaşım ulaştığında semaya
bütün devlerin başı kesilir
bütün ayazlar kavrulur gayyada
gün gelir ayaklanır biriktirdiğim acılan
bir ölümden bir kahraman doğar
ve biter saltanatı ayrılığın
o yüzden umutlara ban üşürse ellerin