Online Üye
Online Ziyaretçi
Suskunluktur şu nabza
şerbet
Bil mukabele sevgili,
Huysuzluğumdur bana
dair tek namzet.
Kuytu uzaklıklarda
kıvranan şu sefil yürek
Sanır mısın ki
Boşa ağlamakta yer gök…
Hey neyse ya da her kim
ise
Uzağımda duran
Eşkâlimdir beni ben
yapan.
Biraz kovuşturma
Gelip gittiğim bitmek
bilmez
Onca koşturmaca.
Yeni uyandım o
bitimsiz, ılık uykulardan
Gördüğüm son surettin
rüyalarda yansıyan.
Biraz efkâr biraz özlem
Dipsizdi ve engindi o
deniz,
İçinde ben ve
tutsaklığım
Sona geldi her şey bir
anda
Nasıl da tasavvur
etmiştim oysa
Sonsuz sandığım her şey
nihayete erdi sensiz.
Umutlar mı köreldi ben
mi
Tutku muydu hayal mi
Olsa olsa yaşamadığım o
nadide duygu
Biraz efsun biraz
gözlerde kaldı buğu.
Hasta sanmıştım
Sevgiymiş tek eksiklik
Sonsuz sanmıştım
Bak, gör tüm düşler
bitik.
Bir ben beni benden
eden
Hayalinmiş demek ki bu
ruha gereken.
Yeşerirken o pembe
güller
Tomurcukları idi göğe
yükselen dilekler,
Yalnızlık başa bela,
Kul köle olamadım
yoluna.
Bir doğum sancısı gibi
ağır
Sağım solum görmez
Bir o kadar sağır.
Görüp göreceğim o
nadide düş
Hiç olmadığı kadar
yandı şu bağır.
Yine düştüm yollara
El pençe divan durdum
bir kez daha
Uğruna yandığım sevgili
Hüda
Sesimi duysan da
duymasan da
Bir kez gömülü kalmışım
o dipsiz kuyuda.