Bütün günahlara bedel
sancılar yüreğimi tırmalar
Hasretin ateşi ile
yakıyordu surete düşen ayrılık
Dil ile kirlenmiş
mutluluk isimsiz sözsüz bakışlar
Güzellikten alınan haz
ile doyumlar param parça yollarda
Sevginin güzellikleri
idi bahar yağmuru gibi gönüllere yağan
Aşkı görünce değil
miydi güller utanan
Aşkın rengine
ulaşamadan solan güllerde yapraklar değil mi solan
Ay değil miydi aşkı
görünce bulutların ardına saklanan
Âşıkların gece
karanlığında nur gibi parlayan
Manadan nasip
alamayanlar aşkı attılar uçurumlara
Aşk güldüğünde inci
mercan saçtı
Ah nefisler ki her
zaman mercan bulurum diye
Sevmese de sevdim dedi
aradığını bulamadı
Bulamayınca kendi
hatasını aşka bağladı
Aşkın zarafet dolu
bakışın görmediler
Gülüşündeki mercanı beş
kuruşa sattılar
Onun için aşk uzaklaştı
gitti kaçırdılar
Şimdiki sevmeleri aşk
sandılar
Üç gün sonra bıkıp ta
usandılar
Ne çölde susuz yandılar
Ne güneşin ışığında
karanlığı yaşadılar
Mehmet Aluç