Vicdansız gönüller vicdanlı
gönüllere karıştı
Maden ocağında yine
işler hayatlar ölüm ile karıştı
Bilmem neden hala
insanlık ile gönlümüz barışmadı
İnsanlığın değerini
bilen insanlar nerede kaldı
Çabuk gel ey insanlık
ak ile kara birbirine sarıldı
Bir lokma ekmeği
insanlara çok gördük
Bir lokma ekmek için
sabah yola çıkıldı
Düşler kuruldu
kurulmadan anında yıkıldı
Eş anne çocuklar
gözleri yaşlı yollara döküldü
Çabuk gel ey insanlık
ak ile kara birbirine sarıldı
Bilmem utanmadan nasıl
hemen hazır olur bahane
Gözler görmez feryadı
işler nasıl olur şahane
Kipriklerde akar yaşlar
kasalar haksız dolar para ile kimene
İnsanlık öldü ey
insanlık çabuk gel eşler çocuklar anneler ağlar yine
Kul Mehmet der ki sanki maden ocağı değil ölüm
makinası
Burayı yönetenler insan değil ölüm çetesi
Bilmem ne zaman son bulur bu vicdansızlığın çaresi
Söylenecek söz kalmadı varmı bu sözlerden daha ötesi
İnsanlık öldü ey
insanlık çabuk gel eşler çocuklar anneler ağlar yine
Mehmet Aluç