Özüm ağaçtır benim, işlendim kâğıt oldum
Her sayfam ayrı öykü, yazıldım ağıt
oldum
Tecrübeyle kazılmış bilgiler var içimde
Bazen öykü ve roman bazen başyapıt oldum
Ne raflarda yıllarca durmakla yaşlanırım
Ne de tozlanmış halde kalmaktan
hoşlanırım
Sararmış sayfalarım okundukça günbegün
Karanlıkları delen nur ile eşlenirim
Bilmediklerin bende, merak ettiğin bende
Gezip gördüğün bende, bakıp tattığın
bende
Her sayfam dosttur sana, oku, bilgilen,
dertleş
Canın acıdığında tutup attığın bende
Ben nebi hadisiyim, ben Rabbinin sesiyim
Ben bilgi kaynağıyım, cehalet kafesiyim
Toprağın sırrı bende, uzayın sırrı bende
Ben ilim soluyanın tükenmez nefesiyim
Sayfa sayfa dizildim adım kitaptır benim
Ne kızdım ne bağırdım, işim hitaptır
benim
Coşari yıllar yılı elden düşürmez beni
Karanlık nedir bilmem, gecem mehtaptır
benim
İbrahim COŞAR