Online Üye
Online Ziyaretçi
Karınca yükü dünya
Sardı sarmaladı aldı sırtına
Yekindi ilk adıma gül peri
Sildi alnından sızan teri
Bakındı etrafına kimse görmedi
Kapandı yüzler sisten
Geçirdi dişlerini zamana didingen
Bir adım, bir adım daha
Utangaç tubanın gölgesine yarış
Beş gün sonra iken üç gün önce varış
Kalmaz dizinde dermanı gözünde feri
Seherde gün batımı öper denizi
Çırpar martı kanadını
Sığınamaz gök kubbeye
Ne vicdanı bırakır ne aklı
Savrulur bilinmeze
Bir yalnızlığı bir kendi
Özlem sağarken demlendi
Beklenirken vefa
Milattan önceden
Zaman yolculuğunda telef oldu erdem
Düştü yüreğine mevsimin ilk karı
İyi gün dostları; göç vakti…
Songül Bulut