“Sen Sarýkamýþ’ý gördün mü kedi?”

Ýyi bak burada savaþ neyledi.

Aç, sefil, çürümüþ yürüyen beden

Ne isyan eyledi, ne de ah dedi.

Düþman ateþiyle yanýyordu kar,

Donmuþ bedenlerden oluþmuþ duvar,

Kaputsuz, ceketsiz saçlarda kehle,

Sefalet, ölümden soðuk canavar.

Yaþlarý on yedi, on sekiz daha.

Bilinmez kaç kiþi varmaz sabaha,

Kopan bacaðýyla donan eliyle

Yalvarýr korkusuz dille Allah’a.

Karþýda susmuyor Rus makineli,

Tekbir getiriyor kurumuþ dili,

Öpmen gerekmez mi demir namluya

Donarak yapýþmýþ mübarek eli.

Allahuekber’de olup biteni,

Anlatan olmadý, buz tutmuþ teni.

Doðayla savaþý kaybetti asker

Dökülür üstünden yazlýk keteni.

“Sen Sarýkamýþ’ý gördün mü kedi?”

Orada yaþandý bir trajedi.

Coþari gönlüne gömdü minnetle

Can pazarýndaki þanlý þehidi.

Ýbrahim COÞAR