Online Üye
Online Ziyaretçi
Sesim asırlık kör kuyularda kayıp
Gözlerim arşınlamış ebedimi
İçime çektiğim soluk
Damarımdan akan kan değil bana can veren
Düpedüz deliliğimden besleniyor bedenim
İçimde çığ olmuş
Şehrime taşınmış binlerce öyküden
Yeryüzüne taşan
Eski
Daha eski
Benden eski
Çoğul ömürlük bir hafıza bombardımanındayım
Sustu Tanrı
O kaybolunca
Ardıma bakmadan terk ettim karaladıklarımı
Bir ışık huzmesi vardı günebakan
O da yalancıydı
Kirliyken bedenler düş bahçesinde gezmek yasaklıydı
Yasakların çiğnenmesindeki tatlılığını
Pasaklı eller algılayamadı
Zira ellerin aklı bedende vuku bulmaktaydı
Kalemimle vuruyorum yine ak sayfaları
Ne katil,
Ne maktul var
Gözlerim
Bir başkasının yüzünden bana bakıyorlar
Aklıma esaret hayatlar
Terk edin hadi cinayet mahallini
Bu tek perdelik resital…
Canan Korkmaz / İZMİR