Sen gittin ya ev sessiz, doða sessiz, kent sessiz,

Senmiþsin taþ duvara nefes veren, can veren,

Sen gittin kalem sessiz, þair sessiz, rint sessiz,

Senmiþsin gönüllere aþkla heyecan veren.

Yoksun ya, hasretinden gönül yalnýz, dil yalnýz,

Duygularý yazacak kalem suskun, el yalnýz,

Kar kaplamýþ yollarý, sana giden yol yalnýz,

Tereddütsüz gelirim olsa yolu gösteren

Gittin ya, oda suskun, kapý suskun, cam suskun,

Yaðmur yaðsa damlamaz, üstümdeki dam suskun,

Günün yorgunluðundan efkârlý akþam suskun,

Kavuþunca sökülür göðsümdeki cenderen

Biri olmalý derdin, her an biri olmalý,

En derin bakýþlarla gönüllere dolmalý,

Solacaksa bu güller ikisi bir solmalý,

Sen yoksan açmaz olur dalýnda yediveren

Sanma huzurlardayým, yokluðun taþtan aðýr

Hasretine düþmüþüm yanýp duruyor baðýr

Ya çýk gel, ya da beni kendi yanýna çaðýr

Coþari’yi ortada býrakýp gitme ceren

Ýbrahim COÞAR