Her
dokunduğunda gözlerin bakışıma
Vebali
boynuna bir kurşun saplanır sol yanıma
Garip
bir türkü dolanır dilimin ahraz yanına
Adını
söyleyemem asra sığmayan bir destandır sevdan
Yüreğimde
bahar sayfaları gizinden soyunur
Edası
intizar okur vefasına sitem çizdiğim yâr
Ey
huzuru yüreğimde demlediğim nihayetim
Gizli
duaların avuçlarımda mayalanan sırrı
Bir
bilen var başıboşluğumda beni
Senden
öte bir bir dağılırım zamana
Gökteki
buluta yerdeki toprağa yeminle
Sensizlik
sessizlik orucumu yakacak
Gün
doğmadan doğan yalnızlık kadar eksiğim
Bir
güz ertesi sonsuz bir sızı k/anıyor adını
Şimdi
dilimde mazbut bir ağıt ağlar
Gözlerime
sürdüğüm bulutlarım hazan
Yalnızlığın
ertesinde yazılan şiirler gibi eksiğim
Usuma
çöreklenen efkârı dağıtmıyor rüzgâr
Ah
ıssızım kelâmsızım bu şehrin sokaklarına asılı yokluğun
Vuslat
falları okur izbe ve metruk cümleler
Firak
demlenir kara gün kararırken sayfa sayfa
Takvimler
ç/evrilir vedalar düğüm düğüm dolanır d/ilime
Hayat
yeniden doğurmuyor geçmişi
Sonsuza
ısmarladığım aşkına selam hoşça bak zatına
Yosun
tutmuş gözlerinde yittiğim yâr
Nuray
AYHAN…