SUYA YAZ GEÇER
Bazen duman duman olur da,
Buram buram keder kokar ya gönül,
Haykırmak isterde,inatla düğümlenir ya canı buğazına,
İşte bu kısır zamanlarda,suya yaz geçer derler,
Kimilerinin tam da kulağının dibinden geçip gittiği gibi..
Sonra, yitiği olan anne gibi gözlerini tavana kitlersin,
Hiç çekmeden kan çanağı olanadek beklersin ya
Sonra annenin beşiği salladığı gibi,
Geceleri,belki uyurum umuduyla sallarsın,
Sesin ağlamaktan kısılır,
Rengin ,azrail uğramışcasına açılır,
Ve
Parmağından tutarak annenin uyumak,
Damarlarından sızan kanın sıcaklığını hissetmek istersin,
İstersin istersinde ,ne o eli nede huzur veren o nefesi bulamazsın!
İşte tam bu zamanlarda, suya yaz geçer derler..
Bazı zamanlar sebepsiz ağlarsın ,
Kahkahayla hıçkırıklar karışır,
Paronayak kalp atışlarıyla mana vermeye çalışırsın,
Ve
Ruhundan sızan vesvese buğular pencereni,
Gecenin girdabında ,ruhun uçurumdan yuvarlanır,
Derken zihnine bir kaya parçası saplanır,
Hem ruh hem beden gazaptadır,
İşte tam o an ,suya yaz geçer derler...
Oyunculuğu yetenekli binlercesi geçer gider de yanından,
Birinde aslını kaybetmemiş suret bulamazsın!
Ve dersin içinden" yitiği insaniyet olanın vasfında ne kalır geriye?"
Ve
Yine bu esnada bir perde iner şurun derinliklerine,
Donarsın kalırsın,
Sihirbazdan daha usta olan,
Ve cambazdan daha tehlikeli işlere kalkışan ademi görünce.
İçinden yuhlarsın,kınarsın ,
Sonra kınayanın başına gelir korkusuyla,
Estağfirullah çekersin.
Bazı durumlar karşısında gösterilecek bir ifade bulamazsın,
Ağlasam mı? gülsem mi?
Yoksa kin ve öfkemi haykırıp ,kussam mı?
İşte tam bu buhran da,suya yaz geçer derler...
Biliyormusun neden suya yaz geçer derler?
Çünkü su,annenin merhamet dolu kalbi gibidir,
İçinde ne bir kin ve nede öfke ...
Yazarsın sayfalarca sitemi, yüreğine,
Bazen darp edersin bilinçli yada bilinçsizce,
Ama unutur.
Saniyeler sürmez sayfalarca yazdığın sitemin,kederin silinmesi,
O yüzden baktın çıkmazdasın,
Şuur donması yaşıyorsun,
Öfkeden çılgına dönüyorsun,
Sen en iyisi suya yaz geçer...
F.B.S