Üzülme
sakın gariplikte
Gariplikte
var gerçeklikte
İman
ile kulağı ol tetikte
Nefis
şeytanı yer bir çelmekte
Gözün
olmasın yükseklikte
Kuran
iman ile olalım hep birlikte
Unutma
hayat iman ile devam etmekte
Merhameti
sen niyet kıl
İman
ile olur akıl
Sen
gel Kuran ile gül kokan Resule takıl
Bir
bir at nefreti gönlünde birikir o çakıl
Değil
miyiz bu dünyada konuk
Kuran
’sız imansız donduk
Nefis
şeytan konuşur abuk sabuk
İman
ile ol sen çabuk
Ne
diyor zalim lavuk
Değil
mi onun gönlü ağzı bozuk
Ah
imanı tatsa az buçuk
Konuşmayacak
abuk sabuk
Dünya
mümine zindan
Ahirette
kavuşur Rahmana gül
kokan Resule candan
Kilitli
gönül taşını açan iman vardır canlar
Tedirgin
rüzgârları sakinleştiren merhamet vardır ey insanlar
Yolcu
beklerken istasyonda muhabbet vardır
Dudaklardaki
ruhsatsız tedirginliğe
Gülümseme
ile açtıran iman vardır ey kullar insanlar
İmandaki
sırra senin aklın yetmez
İman
ile olmayan her şeyi bilmez
İnan
ki kul imansız gülmez
Nefis
şeytan kovalamazsan gitmez
Kul
ölmeyince yakasız kefen biçilmez
Aşk
ile figan eden kul
Şaşma
sakın hayran kal işte yol
Gözyaşı
gönlü tertemiz eder az ol makul
Kula
gereken Kuran sünnet iman ümmet birliği
İman
ile olmayanlar ne bilsin bu sözleri
Kuran
gül Resul aşkı İman aşkı olmayan ne bilsin bizleri
Mehmet
Aluç