ÖLÜM RÜZGARI

Kezban  Ana’nın   kundaktaki bebesini,

Elif Hatun’un askerdeki oğlunu,

Kuytu bir köşedeki yoksul garibi,

Alıp götürüverir , ölüm rüzgarı

 

Bazen bir kaza vesile olur .

Çoğu zaman hastalıktan göçtü denir.

Şehitler ebedi yolculukta sevinçlidir.

Hepsini bu dünyadan alan ölüm değil midir?

 

Varlıklıyken ölürsen  eğer ,

Edilir arkandan   övgü sözleri.

Uğurlanınca başlar, miras kavgaları.

Zamanla olursun eski bir anı.

 

Kimsesizsen  ölürsen  ,ağlayan olmaz ardından,

Birkaç kişiyle geçersin taşlı yollardan.

İsmin dikilir başına bir kuru tahtadan.

Sonra tanışırsın toprak anayla yakından.

 

Sen sen ol hep kendini düşünme!

Ufacık şeyler için kimseye küsme!

Çevrene yararı bizzat yol eyle,

Böylece mutlu ol sen de ahirette!

 

 

( Ölüm Rüzgarı başlıklı yazı nurşan tarafından 23.05.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu