Anýn güzelliðini hiçbir þeye deðiþmem doðrusu hele ki uzaklardan usul usul dokunurken dost eller yüzlerinde kocaman bir tebessüm, okþarken baþýmý o naif ve titrek eli kaderin.

Oysaki titreyen bendim daha düne kadar ve korkan bir o kadar tedirgin.

Tutkularým bitimsizmiþ meðer…

Meðer nasýl aþk ile doluymuþ ruhum. Ýstediðiniz gibi algýlayabilirsiniz ve hangi manada âþýk olduðum hiç mi hiç önem arz etmiyor.

Çýtayý yükseltmeli asla taviz vermeden üstelik.

Gözleri parlamalý insanýn yüreði sevgi ile çarparken. Nasýl bitimsiz bir kaynak þaþmamak mümkün mü üstelik alýnan bunca yenilgiye raðmen.

Telaffuzu ne hoþ hele ki duyumsamak ýlgýt ýlgýt esip savururken saçlarýmý adýný rüzgâr bildiðim.

Adýný koyamadýðým kocaman bir hengâme içinde dönendiðim. Sýradan bir duygu olmasýný çok isterdim doðrusu ki anlatmak için bunca ter dökmezdim.

Sanýrým tüm derdim anlaþýlmak ve yüreklere dokunmak ne de olsa bir sürü parmak izi dolu üstüm baþým.

Her geçenden bir iz kalmýþ geride ve her gidenin ardýndan kova kova boþaltmýþým gözyaþlarýmý. Hayýr, sandýðýnýz gibi deðil, insan mutluluktan aðlayabilir ve asla da yüksünmez daha doðrusu yüksünmemeli sonuç itibariyle et ve kemikten müteþekkil olduðumuz gerçeði yetmemeli varlýðý tanýmlamaya ve tamamlamaya.

Anýmýz ve dünden arda kalan çaðýrýrken yarýn yaralý bir kuþ gibi…

Ne çok teferruattan ibaret þu döngü: Sayýsýz ayrýntý ve bir o kadar kýstas hadi kolaysa hepsini sokun hizaya. Payýma düþen hep bu oldu ne yazýk ki bir ömür boyu: Doldurdum bir yandan boþalttým ve o ibre asla hedefi tutturamadý. Ýlla ki ters gitti bir þeyler. Düzenim bile daðýnýklýktan ibaretse hep suçlandým ve zaman içerisinde bu bende alýþkanlýk haline geldi. Günah keçisi olarak yer aldýðým o tek kiþilik oyunda asla seyirci koltuðuna oturamadým. Ýlla ki müdahil oldum olaylara. Anlamsýz ne çok detay ki lafýný etmeye bile deðmeyecek bir sürü safsata tabir-i caizse.

Keþke hislerimi aldýrabilseydim zamanýnda. Düþünemiyorum doðrusu o esnekliðimi.

Bazen yay gibi bazen stres topu ama bir o kadar seviyorum kendimi.

Tüm farklýlýðýmýn farkýndayým ve hep bu oldu beni telaþlandýran ya da zora sokan ve bir o kadar insanlarý korkutan ki bazen ben bile korkuyorum Hitlervari tutumlarýmdan.

Yetiþtiriliþ tarzý ile de bir o kadar alakalý zannýmca daha doðrusu freudien teorinin kanýksadýðý ölçüde.

Merak etmeyin psikanaliz yapmaya niyetim yok daha doðrusu bunun ne vakti ne sýrasý. Hem çözülmeyen ne kaldý ki… Çok þey aslýnda ve bu yüzden hangi itirafnameyi imzalayacaðýmý þaþýrdým.

Megaloman olmadýðýmý biliyorum zira hep bir eksik ararým kendimde ve illa ki bulurum bir kusur. Çok þey bildiðimi asla iddia edemem kerelerce bunu telaffuz etmiþ olsa da pek çok insan ya da beni yakýndan tanýyanlar. Bilgi denen mefhuma nasýl haksýzlýk yapabilirim ki…

Kendime haksýzlýk yapmayý da bir o kadar seviyorum zira ömrümün çoðu haksýzlýk görerek geçmiþtir. Neden, diye sormayýn lütfen ama ben yine de anlatayým: Mükemmeliyetçi ebeveynlerse sahip olduklarýnýz iþiniz zor. Ebeveyn olmasam da bu duyguya fazlasýyla yakýným. Zira çocuk sahibi olmasý gerekmiyor insanýn bir çocuða þefkatle yaklaþmasý için, o potansiyel zaten yüreðinizde hem de ilk günden beri. Pedagojiye olan yatkýnlýk da bir o kadar etken bu hissiyatý edinmeniz için. Az da olsa serde öðretmenlik var. Siz ne demek istediðimi anladýnýz. Ýþin özü mü? Sevgi sadece ve yürekte taþýmak insanlarý hele ki yakýn hissettikleriniz ile hayat daha özel ve öznel.

Detaycýlýðýmý kanýksamam ilk zamanlarda oldukça zor oldu. Daha doðrusu yaþ aldýkça bu yönüm iyice pekiþti. Her ne hikmetse çoðu insanýn görmezden geldiði detaylar gözümde kocaman bir imge yýðýný halinde geliþtikçe geliþti.

Öðrenmeye duyduðum açlýk azalacaðýna daha da kuvvetlendi zaman içerisinde. Utanmasam gider yeniden okula kaydýmý yaptýrýrým. Hem de ana sýnýfýndan itibaren. Ne hoþ olurdu doðrusu. Yeteri kadar yetiþkin tanýyorum fena mý olurdu bir sýnýf dolusu anaokulu öðrencisi arkadaþým olsa. Öðretmenlik bu tadý vermiþtir bana hep. Ama yine de sonuna kadar çocuk olmak ne hoþ olurdu. Öðretmen sýfatý ile bir noktaya kadar içinizdeki çocuðun çýðlýklarý. Yaramazlýk yapma hakkýna fazlaca sahip deðilsiniz ne de olsa. Sonuçta otorite denen bir mefhum adýna öðretmen denen.

Kaçýncý gücü olursa olsun yeter ki katsayýsý yüksek bir mefhuma tekabül etsin duyumsadýklarýnýzýn.