Online Üye
Online Ziyaretçi
Utanmaz mısın ey zalim
Allah’dan
Zaten hiç utanmazsın
kuldan
Övünürsün giydiğin
çuldan
Nefretini salarsın her
iki koldan
Vazgeçersin kendi değil
cümle candan
Değerin yok inan senin
bir akçe puldan
Nefretin ile geçersin
utanmadan yoldan
Çok seversin değersiz
parayı
Hemen açarsın sen arayı
Oturduğun çamurdan sanırsın
dünya sarayı
Açarsın gönüllerde bin
bir yarayı
Ne yapacaksın faydası
olmayan onca parayı
İhtiyacı olana sadaka zekât
vermezsin yığarsın parayı
Değerin yok inan senin
bir akçe puldan
Nefretin ile geçersin
utanmadan yoldan
Gönlünde çok var kibir
Ömrün hayatın zaten kir
Dilinde yok zaten zikir
Hiç kalmamış sende
fikir
Şeytan ile gezersin
olursun hakir
Değerin yok inan senin
bir akçe puldan
Nefretin ile geçersin
utanmadan yoldan
Hak ile kullara
çevirirsin yüzünü
Seninde şeytan görsün
yüzünü
Güzellik ile
söylemezsin sözünü
Sen düşünmezsin yarını
Düşünürsün sadece
bugününü
Sıkışırsa götün ağ
babana kaçarsın
Değerin yok inan senin
bir akçe puldan
Nefretin ile geçersin
utanmadan yoldan
Kul Mehmet’im Rabim
onlara hazırlamış cehennemi
Biter soluksuz dert ile
o zalimin zulüm dönemi
O zalimin insan olarak
yoktur bir önemi
Sen Kuran sünnet ile
devam et ömrünü
Merhamet ile sar
gönülleri eksik etme gülüşünü
Rabim onlara hazırlamış
zalim için azap dolu cehennemi
Mehmet Aluç (Kul
Mehmet)