Seni sevdim ben oldum âşık
Güzel gözlerin oldu ömrüme ışık
Hayatı aşkı seninle yaşarım sana hayran bu maşuk
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Bir bakışınla gönlüme cennet kapısını açarsın
Sırat köprüsünde gülüşünle benden önce geçersin
Aşk ırmağında bana sevda şerbeti içirirsin
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Seni seven Aşk’a olur layık
Sendeki bu aşk sevilmeye layık
Aşk denizinde gezelim götürsün aşk denilen kayık
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşkına eylerim hürmet
Seni seven gönlümü eyle sen ziyaret
Seninle yaşanır inan gül cennet
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşk’ta vardır büyük haşmet
Aşk’ın içinde sabırla vardır hikmet
Bırakalım dünyayı içinde edelim ikamet
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Gönül aşk ile beslenir
Aşk ile maşuka gülümsenir
Gece gündüz yolu hep gözlenir
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşk ile açılır diller
Merhametle uzanır eller
Mutluluktur hep gönülde dilekler
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Gel otur aşk’ın köşküne
Neşe ile var sen meşkine
Ne isterse de baş üstüne
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Yüce Allah yarattı bir zerreden
Mutlulukla gönlü odur var eden
Sevdikçe aşk ile odur sevgiliyi yar eden
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşk ile sevgiliye sarıldık
Aşk ile kirlerden arındık
Sanmayın yolda kaldık yanıldık
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşkın deryasında mutlulukla barındık
Sevdikçe mutlulukla orada kaldık
Sevdikçe aşk ile birbirimize sarıldık
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşk ile gönülleri öreriz
Aşk ile yolumuzu görürüz
Aşk ile gönüllerde muhabbet eyleriz
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Aşk olmasa nasıl severiz
Aşk’sız sevgiliye kullara nasıl güleriz
Aşk’sız gönüller olur viran ne eyleriz
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Yüce Rahman’a aşk ile gideriz
Biz bu aşk’la iman ederiz
İman olmazsa nasıl kul olur cennete gideriz
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Kul Mehmet’im sabırla sen sevmeye devam et
Aşk ile ol onun ile sevdiğini âlemi gülümset
Aşk ile olursan sen görürsün hayret ile alamet
Seni sevdim ömrüme geldi ışık
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)