Ferman Yaradanın Göyünden Düşür...
Nə mədəd umurduq Ondan umurduq,
Yenə də umuruq hamandan mədəd.
Yaxşının qulu ol, ayağından öp,
Dostum, umanatan yamandan mədəd.
Kim taxtı devrilir, köyündən düşür,
Fərman yaradanın göyündən düşür.
Yaş ötür, ayağın yeyindən düşür,
Nə badə gözləmə, zamandan mədəd.
Hərdən barışarlar, hərdən küsərlər,
El adı tutmayan ərdən küsərlər.
Qul Hikmət der: uman yerdən küsərlər,
Küsmüşəm dost ilən, umandan mədəd.
(
Ferman Yaradanın Göyünden Düşür... başlıklı yazı
Hikmət Orhun tarafından
1.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
