Online Üye
Online Ziyaretçi
Qəm eyləmə, ey dil, yenə canana yetişdik,
Hicran əzabından yapışıb cana yetişdik.
Həsrətlə baxardıq saçın öpdükdə küləklər,
Xoşdur ki, ayağın öpən ünvana yetişdik.
Əvvəl dava-dərmana da möhtac idik onsuz,
Çox şükr bu əfsanəvi loğmana yetişdik.
Səhralara salmaqla bizi test eləyirmiş,
Səhv anlayıb həm küfr ilə nöqsana yetişdik.
Meyxanəyə meyl etdik o getdikdə səd əfsus,
Məscidləri tərk eyləyib üsyana yetişdik.
Getdikdə necə hicrlən üsyan eləmişdik,
Gəldikdə qoşulduq ona, imana yetişdik.
Eşq əhlinə nöqsan deyil aldanmağı əsla,
Hikmət, nə xoş ümmid ilən irfana yetişdik.