Bəzərdin ömr gülşənim nə vaxtsa afitab tək,
Nədəndi getmisən, özün yetiş bu narə ab tək.
Utandırırdın afitabı hər gün eyb ilən gedir,
Çəkirdi ayı qırmızı yanağa bir niqab tək.
Nə qarə gözlülər gəlib-keçib bu yolla daima,
Deyildir hər gülüzlü sən gülüzlü yara bab tək.
O qədri zülm vermisən, bu köksüm üstü dağ-dağ,
Yox istifadə eyləyim silah əzaba tab tək.
Hər inqilab özündə bir sən ehtiva edir, fəqət
Sənin bu tərk qılmağın deyildir inqilab tək.
Nə Məcnun ilə tay tut, nə Fərhad ilə yad qıl,
Əlim qabar-qabar, ciyər, dalaq kömür - kabab tək.
Bu eşq var, dənizdir uc-bucağı olmayan dəniz,
Mənəm külək qımıldayanda qeyb olan hübab tək.
Süz əlli-əlli, saqiya, qalan şərabdır, nə qəm
Bizim təsəllimiz də incidir di gəl şərab tək.
Yaz əvvəl-axır, Hikməta, görüb bu şe'ri kimsələr,
Deyər bəhatəndən ol nigara haqq-hesab tək.
(
Hübab Tek başlıklı yazı
Hikmət Orhun tarafından
11/11/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
