Ey canlar kardeşler ecel gelir ölüm çiçeği açar
Her an insanlıktan kaçan insan sanmayın kaçar
Çiviyle çakılmış gibi bakar boş bez gibi yıkılır naçar
Pişmanlık o an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Yanlarında kolların kalkmaz tabut kalkar şaha
Eyvah götürmeyin beni desende artık boşa
Zaman gelmiştir hesaba vermeye doğru koşa koşa
Pişmanlık o an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Sırtında sıvazlardı düşman sana göre dostundu
Nerede onlar yoklar yanında bir anda yok olundu
Güç kuvvet dermanınla koşardın ne oldu nasıl yok olundu
Pişmanlık o an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Hani koşacaktın nefretinle beraber yedi deryaya
Kalkardı nefretle yıktığın viranelerde kolun havaya
Şimdi koşuyorsun çaresiz cehennem denilen deryaya
Pişmanlık o an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Kul Mehmet’im der ki insan nasihat meclisine gelmezse
Gönülde açan çiçeklerine merhametle su vermezse
İnsanı insan bilip onunla birlikte olup beraber gülmezse
Ecel gelir alır götürür cehenneme gülünmeze insan olmazsan
Pişmanlık o an olmaz önce olurdu eyvah kaldın biçare
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-