ağlayan bir çift göz
çırpınan bir yürek
son bir uyâk /küle dönmüş ateş
ölümle yaşam arasında
ve seninle benim aramda
azaldıkça çoğalan bir âhenk
ne yalnız kalışlarım
ne de sonbaharın hüznü
bir şeyler var
sanki herkesin bilipte bana anlatamadığı
yokluğunu ayıramadığım da yanımdan
ayıramadığım da göğün çatısından
geceyle gündüzü
ağacı toprağından
gurbeti vuslatından
bulutu yağmurundan
ve
ayıramadığım da kaderi alnımdan
eksilip dışına kanayan bir takvimin ötesine
meydan okuyorum sensiz bütün ölümlere
şimdi yalnızlığım
bir yağmur birikintisi gibi bulanık
kurudu boğazım da sonsuz bir hıçkırık
yolunu kaybedip
susamış serçeler gibi çoğaldım acının başında
uyandım günahına
bütün sabahları bileklerime sarıp
bir aynanın boşluğu içinde
körebe oynayan
salıncakta sallanan çoçukluğum nerede
nerede
beşiğini yakararak arayan ağlamış gözlerim
nerede şimdi
savrulup
bir kenarda unutulmuş yüreğim
sen uyurken ezberlediğim gecelerin koynunda
kaç kuş ölüsü karıştı kabuslarıma
tırnaklarımla
sen bilmezdin
sabahlara kadar mezarlar kazırdım
kazırdım
kırmızı ruj izlerini dudaklarımı kanatırcasına
dokunma artık yalnızlığıma
dokunma cesaretime
sen diye sızlayan her harfimde
yumruklarımı sıkıp
sokak sokak şehir şehir
isyanlara bulaştım kan kokup öfke kusan
her şiirimde bir idam devriyesi kol geziyor
b/ağladım ardından gözlerimi
dokunma
dokunma cesaretime
ölürsün
olmadığın içimde ölümle uğurla son kez beni
22:54
şimdi
öylesine
(
Dokunmadan Uğurla başlıklı yazı
ACZ tarafından
30.10.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
