Gözlerini   mýh  gibi,  gözlerime   diken  sen,

Yüreðimde sözlerin, batýp  duran  diken  sen,

Sonsuzluða yazdýðým, kara   sevda  iken  sen,

Neden viran  kalbimi,  bu denli   yoruyorsun.

Ben   senin   yokluðunu, mýsralara dizerdim,

Geçemeyen    zamaný,  harflerimle   ezerdim,

Vuslatýn   pençesinde,  hayallerle   gezerdim,

Yýkarak       düþlerimi,   fizana     sürüyorsun.

Eyvah diyorum eyvah, hasretin  ne  yamandýr,

Bu  hasretin  nedeni,  beni  sensiz   komandýr,

Her þey bitti diyorsan, benim öldüðüm andýr,

Bir   dargýn   bir  barýþýk,  hep beni kýrýyorsun.

Yoruldum  yýlar  yýlý,   bak  bedenim çürüdü,

Dostlarým  kardeþlerim, ölüp  hakka  yürüdü,

Gözlerimde  bir engel,    sanki bulut  bürüdü,

Sevgimin  kýymetini,      hala mý  soruyorsun.

Sonsuza   bir   hikâye,   kim   anlatýr  Âdemi,

Rotasý  bozuk   kaldý,   yelkeni    yýkýk   gemi

Çürütür   aþk   dediðin,   bulmadýysa  adamý,

Çekmiþsin  silahýný, kalbimden  vuruyorsun.

Âdem Efiloðlu