Online Üye
Online Ziyaretçi
Tesadüf yaşıyoruz(!) vicdan çoktan satılmış,
Şeytanın pabucuysa, zaten dama atılmış,
Yanlışlar doğrulara, tâ ne zaman katılmış!
Beyinler boşaltılmış, akıllıya deli de!
Gerçekler ters yüz olmuş, delilere veli de!
Ar damarı çatlamış, yama tutmaz haldedir,
Konuşup nutuk atan gör ki, kıylükaldedir,
İnan ki, avamla has, büyük bir vebaldedir,
Dertler hadsiz hesapsız; ben kırk, sen de elli de!
Kim ne yapar belirsiz, istersen sen belli de!
Karaya ak denildi, çalıp çırpan kahraman,
Haram rahat yenildi, marazdan haller yaman,
İnsan “ oh be!” yerine, demektedir el aman!
Anlarsın dediğimi, depremleri seli de!
Rabbine bir kez olsun, eğilmeyen beli de!
Cennet piknik yeri mi, isteyen gider mi?
Ömrü cehennem olan, isyankârlar biter mi?
Yaşanmış, yaşanacak olan acep yeter mi?
Ölümü bilirler mi? Yine de eceli de!
Ey fani! Mevlâ var ya, ebedi ezeli de!
Cami Allah’ın evi, anlatılmaz mı ki hak?
Öyleyse düzelmez mi, Müslümanlar muhakkak?
Böyle mi olurdu ki, çarşı, mahalle, sokak?
Ben bizimkilerini; sen yabancı, eli de!
Ben peruk’u, saçlıyı; sen donsuzu keli de!
Düşün var mı değerin, birazcık Hakk nezdinde?
Behey gafil ne gördün, ömür boyu gezdin de?
Neden tövbe etmezsin, madem candan bezdin de?
Bilirim dokundurdum, sen buna “bam tel” de!
Körlüğün sebebine, çöldeki “sam yel” de!
Benim için yarattın ne varsa, Ya Rab, güldür!
Has kul olmayacaksam, yaşatma artık öldür!