su içiren gamzelerin
şimdi bir alev bırakıyor gövdeme
bak işte şuramdan yanıyorum
hani yalnız bırakıldığım
yüreğimin en derin kimsesizliğinden
bir uçurumdan
boşluğa atlar gibi seni hatırlamak
artık kapanmayan bir yarayla
bütün sokakları kederli dolaşıyorum
acı acı da olsa
yine de seni sevmeye devam ediyorum hâlâ
bir mucize olur mu diye bekliyorum
şiire şiir yazabilir miyim mesela ?
mesela bir karanfili
incinmiş boynundan öpebilir miyim ?
öpebilir miyim
bir kuşu acıyan kanadından acaba?
dışarısı ateş kapanı /dudaklarım da ay yangını
söz acıları kaldırmıyor artık
diz çöktüm bedel isteyen harflerin önünde
bir göç hüznünde kederli bir kervan gibi
belki de
yolumu kaybettim bir s/onun için de
yine de yüreğim hep parçalı umutlu
yalnızlığım da hiç dinmeyen
sağanak bir kurşun yağmuru
er geç
evet hissediyorum
bitecek bu yorgunluk
bitecek
ve bulacak beni
bir sonsuzluk uykusu
ağlamaklı oluyorum nicedir
gözyaşlarım artık bir kayadan daha da sert
ve
bağrım da bitmeyen sonsuz bir mâtem
söylesem ne fayda tükenir mi içimde ki bu dert?
her sevmek
ölünceye kadar diyerek başlayıp
öldürünceye kadar devam ediyor.
ne olur bitir artık...
(
Köz Ateş Çemberi Matem başlıklı yazı
ACZ tarafından
30.11.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
