Umut tacirlerine kaptýrdým,yeleðimi.Hava soðuk ve bana sýcaklýk sattýlar.Kapa gözlerini,sýcaklýðý düþün dediler,gözler kapandý,sýcaklýk gelmedi,beni sýcak tutan yelekte gitti.Titredim,üþüdüm,halime güldüm,komik geldi yaþadýklarým.Yürüdüm yollar boyunca,çýplak vücudum soðuktan karardý,þükür ki pantolonu kaptýrmadýk.Baþka bir þey satmak istemediler,galiba acýdýlar halime.Ben yürümeye devam ettim,þunu öðrendim hayalle,umutla sýcaklýk gelmiyormuþ,güldüm ve ardýndan aðladým halime.Yol çok uzun ve ben güneþe doðru yürüyorum fakat güneþ hýzlý,yakalayamýyorum,yol çok engebeli.Güneþ önde ben arkada ve ben hep,bir karanlýk bir aydýnlýkta,turlar atýyor güneþ bana.Üstümden geçerken baðýrýyor,þaþkýn ne yapýyorsun?diye ve son hýz geçiyor üstümden.Bu sahne bir çok kez yaþanýyor,yol çok uzun bitmiyor.Üstüm hala çýplak,ne arýyorsam yollarda,bende bilmiyorum,galiba yeleðimi alanlarý arýyorum,geri verin yeleðimi demek için yürüyorum iþte.Yoruluyorum,aðaç diplerinde,maðara içlerinde,yol kenarlarýnda uyuyorum.Güneþ bile býktý benden konuþmuyor benimle.Gece olunca ay konuþur diye bakýyorum,o da konuþmuyor.Ne yapayým,bekliyorum uzak diyarlara gidiyorum,oraya varýnca baþka diyarlara yola çýkýyorum ve hiçbir yere varamýyorum.Yeleksiz hiçbir yere varýlmýyor anlýyorum.