sağım hüzün solum hüzün
senden ayrı bu ömrüm hep güzün
soluyor yapraklar gibi dökülüyor
bir umutla yollarda hep gözüm
arıyor seni her gelen geçende
bulamayınca yaşlarını döküyor
bulutlar gibi sağanak sağanak
sensiz her yer çok soğuk, ayaz
inan senden başka yok bir sığınak
yokluğunda, kalbimde, hep hüzünden
acıdan ve gözyaşından yığınak
yapıyorum kucak kucak ama bu da az
nur topu gibi ayrılığımız var çünkü
iyi bakmam lazım büyütmem gerek
saldırmalı her bir hücreme yokluğun
kanıma girmeli, aklımı almalı
kalbimi yoklamalı ve beni benden alıp
uzak diyarlara gitmeli
kimselerin olmadığı bir yer bulmalı
yanına üç şey almamalı, sadece seni almalı
ve kıyamet seninle kopmalı bana
sensiz kopan kıyametin kıymeti yok
dört yönüm hüzün;
kuzeyim hüzünlü güneyim; doğum hüzünlü batım
hangi yanım az ağrılı ve az yaralı ki
tekmil hüzne durmuşum rüzgar gülü olmuşum
dört dönüyorum yokluğunda
aklım başımdan gidiyor
kalbim yerinden çıkıyor
sana neredesin diye sormaya takatim dahi yok
umudum Kaf Dağı'nda kalmış
aklım bir mıh gibi senin yokluğuna çakılmış
kalbim bozuk bir ritimle hep sana çarpılmış
neşem batan güneşle dağların arkasında kaybolmuş
sevincim okyanusun en dibinde bir şişede saklı kalmış
giden mutlaka hep haklı kalan yüzde yüz suçlu
çekin üzerimden karanlıkları nefesim kesiliyor
insanları alıp gidin uzaklara canım sıkılıyor
sen olmayan hiçbir insan bana samimi gelmiyor
sevilecek bir tane dahi Allah'ın kulu yok
sevmelerim hep sende kalmış, tek seni sevmişim
sende bütün insanları sevmişim hem
unutmuşum başkalarını silmişim diğer yüzleri
senin sesinden başkası yabancı olmuş bana
gözlerinden başkasına kör olmuşum
şairmişim yazarmışım bilmem neymişim
bilmezler, seninle ben herbir şeymişim
anlamazlar, sensiz ben hiçbir şeymişim