Online Üye
Online Ziyaretçi
Bütün acıları
Santim santim işleyip yüreğime
Derin nefesler eşliğinde
Tek tek yaşamak isterim
Benim deyip sahiplenerek.
Bakarsın beyaz martılar
Yitirir yollarını
Çığlık çığlığa feveranları
Acının tek dili var
Oda ortak nasıl olsa diyerek.
Kör bir çocuk olur duygularım
Duyumsarım annemin ellerini
Bütün duraklarda sus boyu sensizlik
Ve içimde ki kimsesizlik
Eteğinden tutunur hatıralara
Uluorta büyüyerek
Çatık kaşlarıma
Kaya gibi duruşuma bakma
Dilimde biriken sözlerle
İçimin yokuşlarından yürümek isterim
Her şeye rağmen
Düşe kalka ilerleyerek
Tırnaklarımı yüreğime batırıp
Boş bir çığlık bıraktım sevdanın ardından
Ruhum;
Artık simsiyah
Görünmeyecek.
Gözlerimde acının konçertosu
Karışır içimdeki fırtınaya
Diyorum ki
Derin bir kuyuya düştüm
Karanlık
Hiçbir ışık yok…
Âdem Efiloğlu