AŞK
Beni yüce yaradan ol deyince
oldurdu
Senin gönül köşkünde yedi âlem
var dedi
Ne varsa kâinatta yüreğime
doldurdu
Ben ne dersem onu yap ancak
işin zor dedi
Yeryüzünü donattım her çiçek
başka kokar
Kimi çiğneyip geçer kimi
yakaya takar
Teferruata bakma tüm yollar
bana çıkar
Hakikatin kaynağı varılacak
bir dedi
İblis nara atarken kim haksız
kimi haklı
Ne yazık ki fendime yetmedi
ucuz aklı
Âdem babayı dersen giz’i
sinemde saklı
Her hana bir kerecik
danışmadan gir dedi
Derinimi bilmeyen göz sandı dudak
sandı
Sırrıma eremeyen boşu boşuna
yandı
Teslim olan yangına, içip
meyimi kandı
Bırakma yüreğinde zerre pas
ve kir dedi
Sırtıma almadığım deniz derya
geçemez
Âlim olsun isterse kanat
taksa uçamaz
Topal gezer kör gezer
kendisinden kaçamaz
Muhabbetin ehline ne isterse
ver dedi
Karani’nin çöllerde zehir
kattım aşına
Mecnun Leyla zannetti bela
oldum başına
Gün gelince oturdum İsrail’in
döşüne
Bıçak beni görünce İbrahim’e
dur dedi
Kızıldeniz üstüne kanadı
serdim suya
Züleyha’ya göz oldum
seyrettim doya doya
Kuyuda Yusuf’umu okşadım
boydan boya
Bakar körler halime kısmet
bela şer dedi
Girdabıma düşene feryat oldum
zar oldun
Bana talip olana ateş oldum
kor oldum
Zararını ödedim en mukaddes kâr
oldum
Lezzetimi tadanlar gel bir
daha sar dedi
Kimse deva bulamaz benden
gelen derdine
Dermanı yine bende boşa bakar
ardına
Al götür beni dedim o
sevdanın yurduna
Çiftçi Baba oyalan daha vakit
er dedi
AHMET ÇİFTÇİ