Online Üye
Online Ziyaretçi
Bu kırık bir lisan masada
Adın dilime yükseldiğinde
Bir dirhem mavi gökyüzü
Hastalara medar olur.
Bir çocuk bulutlara gözyaşını
siliyor
Bir çocuk büyüyor
Bir çocuk ölüyor ah etmeden.
Bu çağ sessizlikte çok kirlendi.
Ağart beni..
Sakalları ağarmış adam
Yarım yamalak gelmiş ömrün
yarısına
Bir aşka kefen giydiriyor.
Eceli bekler gibi
Geçip gidiyor kalabalıklara…
Mademki kaptanın Nuh’tur
Mademki rotan ölüm
Susma!
Adın meydanlara çıktığında
Bir pankart, bir çığlık, bir
itiraz olarak
Şehadet parmağımda parladığında
Müjdelerle gideceğiz!
Ben gönlümün ayak bağı
Ben gönlümün uçsuz karanlığı
Ben, şehri kuşatan çığlık
Haykırıyorum!
2016
SERVET TUĞLUK- 04.01.2016 ELAZIĞ