Hayvan sever bir kahvecinin tavşan kanı demesi gibi.
Kah buruk sevinç kah çelişkilerle dolu aşkımız.
Kimbilir belki de bu yüzden birbirimizsiz yapamıyorken.
Yanyanayken didişip durmamız.
Biçare her halimiz.
Olmayacak dualara amin deyişlerimizle dolu avuntularımız.
Neresinden tutarsak tutalım yanacağız.
Gel de inat etme söndür içimdeki bu yangını...


Yıllar sonra yeniden rastlaşırız seninle kimbilir.
Ama kitap sayfalarında, ama bir filmin en güzel sahnesinde.
Yine de öyle rastlantı olsun istemiyorum.
Bize randevu yakışır.


Karanlıktan korkan birinin girecek bir evinin olmaması gibi.
Seni delice seviyorken sensizliğine mahkum kalmak.
Bir merhabayı bile çok görürken sen bana.
Her duamda sana bin selam yolluyorsam.
Gerçekleşmesini delice istediğim duam olduğun içindir.


Kapıyorsam gözlerimi gece perdeyi örter gibi.
Sabah olduğunda dahi açmıyorsam.
Sebep sensin ey yar.
Gel de inat etme uyandır beni sensizlikten.
Yoksa sonum hüsran...

( Sonu Hüsran başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 10.01.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu