Online Üye
Online Ziyaretçi
Seyrüsefer!
Seyrederken bu gece, yıldızları ay ile
Hayalin gözlerimde, güneş oldu ay kaydı
Yerden gerip Sema’ya, ip fırlattım yay ile
Yıldızlar bir, bir düştü, Venüs yerinde saydı
Seyrüsefer eyledik uzayın boşluğunda
Cemalin ışık saçtı gecenin loşluğunda
İkimiz kanat, kanat sevda sarhoşluğunda
Çırpıntı kalplerimiz, bu hisler bizi baydı
Gözümüzde küçüldü bu dünya zerre kadar
Güneş selama durdu küçük bir küre kadar
Her taraf ışık dolmuş Zühal’den yere kadar
Yaşananlar gerçekti, ne suni ne yapaydı
Samanyolu labirent, kaybettik yolumuzu
Periler koşup geldi tuttular kolumuzu
Burçlar süsleyiverdi sağımız solumuzu
Felekte devranımız, mutluluktan bir paydı
Ne dert vardı orada, ne çile ne de keder
Orada zaman durdu, ne tükenir ne biter
Orada güller başka, kuşlar bir başka öter
Kaçardık dünya bizim arkamızdan koşaydı
Mikdadî seher yeli esti esmez olaydı
Gördüklerim yok oldu, ruhum orda kalaydı
Ne olurdu gönlümüz muradını alaydı
Bu hayal sona erdi, gerçeğimiz vay vaydı
Mikdat Bal