Yaygaracı insanlar etrafımızı sarmış
Tüm kötülükler yüreklerini sarmış
Akılsız iken çok akılsızlığına güvenmiş
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Yalvarırken kötülük beni seçme diye
Kötülüğü seçer edepsizce güler sanki hediye
İyilik gülümser gel der yanıma der benim hediye
Edepsiz kaçar iyilikten akılsız hüner diye
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
İyilik kapıyı açıp içeriye girince olur
Kuru sözlerle sadece aptallık olur
Kara çamura batmış sözle iyilik olmaz
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Haydi, sök at gönlünde tüm nefretleri
Seni sevmesin kötü niyetli birileri
Dağlarda ceylanlar kana bulamış niceleri
Gör artık yeter nefretleri
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Gelin iyiliklere güzel enginlere varalım
Kanayan yaraları birlikte saralım
Cennet bahçesinde açan güller olalım
Nefret ateşi ile sönmeyelim
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Kaçınılmaz yıkıştır nefret
Nasıl yaşanır onunla hayret
Haydi, bir insanı sende gülümset
Dert yolunda biraz sabret
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Kimisi içlik yerine piçlik giyiniyor
Kıçına batınca da yandım diyor
Piçlik yangına su yok bunu bilmiyor
Yandıkça yanıyor eriyor
Kendiside ömrü de yok olup gidiyor
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Piçlik ile hiçlik aynı şey
Sana söylüyorum hey
O elindeki kazık gibi şey ney?
Dene önce kendinde yapılmasın kör deney
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Yakmak sizin için olabilir zevk
Cehennemde yanarken o zaman iste size şevk
Yanmak anlarsınız çok mu zevkli
Ah olamadınız aslan yürekli
Hiçlik size ait sürekli
İyiyi kötüyü seçememiş sap gibi ortada kalmış
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-