DURUM
Ferman kesik
maşuğum, kulaklarım çınlamaz
Kirpik gözde
olsa da, gözyaşından anlamaz
Kartopuyla
oynamak keyf doldururken bana
Güneşin
hakikatı, ışmar ediyor sona
İki kapılı
handa bir doğum birde ölüm
Gönül denen
ambar da ne ararsan var gülüm
Dışımızdaki
canbaz doğruluğu takınır
İçimizdeki
melek eğrilikten yakınır
Gerçeğin
arafına yağıyorken ince kar
Aşk sanılan
sofrada nefsin ziyafeti var
Koskoca Alem
kurar Dünya’ya verdiğimiz
Felek okus
pokusu izleyip gördüğümüz
İnsanlık
zevk alıyor demini yürütmekten
Toprağa gına
geldi meftalar çürütmekten
Neyin
okşayan sesi alırken beni benden
Can giyinip
kuşandı çıkmaya hazır tenden
Çiftci baba
çiledi, birazcık da sen çağla
Gel evladım
çekinme sıra sende sen ağla
Ahmet çiftci 05-03-20016