Bir
vefasıza gönül bağladım gönlüm kanadı
Sevdam
bir gönül kuşuydu oda elimden uçtu
Beni
güldürmesi gerekirken her gün gönlüm ağladı
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Okudum
gönlünü her gün ağladım
Ben
kaçayım derken her gün bağlandım
Bu
deli sevdamın üstünü her gün karaladım
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Ayağım
taşa değdi hiç duymadı
Güldür
beni dedim hiç fırsat olmadı
Artık
gülecekte dermanım kalmadı
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Elden
ne gelir felek vurdukça vurdu
Ben
dur dedikçe kudurdukça kudurdu
Vuslata
ben koşarken o kalbimde vurdu
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Boşa
aktı gönlümde sevda pınarım
Ben
onu değil artık kendimi kınarım
Her
sabah kurtulacağım yollarıma bakarım
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Boşa
geçti onunla gençlik çağlarım
Ben
ne diye kalbimi ona bağlarım
Elbet
bir seven çıkar ben şimdi kaçarım
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Ey
yollar kaçıyorum artık beni güldürün
Beni
benden çok seveni karşıma getirin
Beni
arar bulamazsa ben buradayım selam götürün
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Şimdi
aklım karıştı satır satır
Karşıda
gelen halim bilir eder bir kaç satır hatır
Halim
sormazsa aynı o sevdiğim katır
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Çok
şükür halimi sordu bilirmiş hatır
Rabbim
onun sevgisini gönlüme yatır
Beni
sevsin elin uzatsın okusun gönlümü satır satır
Ben
bilemedim onu sevmek bence suçtu
Kul
Mehmet’im ne güzel olur gönül aşka koşunca
Gönülden
sevip sevdiği ile aşka el ele coşunca
Nede
hoş olur arayıp ta gönül aradığını bulunca
Nede
zormuş arayıp ta aradığını bulmayıp umutlar yıkılınca
Ne
de hoş olurmuş aradığını bulup umutların bahar çiçekleri gibi açınca
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-