Sýðýndýðým o sureden çýktým yola, geç kalmýþlýðýmýn hicap yüklü bekleyiþinde, gözlerden ýrak olmanýn umuduyla sarýldýðým gölgende…

Miadý dolmasa da benliðin fazlasýyla aðýr çektiði.

Aþk’ a yüklediðimden çok azýna haiz olsam da…

Gömülü dünlerden artýk nasýl medet umuyorsam ve nasýl sýrnaþýyorsa imgeler ki tekelinde hacizli bir saðanakta, umduðum deðil bulduðum ama yine de yetinmeyi bilmediðim. Oysaki solumda þükür ve umut, saðýmda olmazýn oluru bir peyzajda boydan boya renklendirdiðim gök kubbe. Yine de… Devamý yok, inan ki gerçi inanýp inanmamandan ziyade ifade edebildiðimden çok çok fazlasý yine sökemezken okuyamadýðým aþkýn alfabesinde buharý üstünde bir yalnýzlýk tarafýnca kuþatýlmýþlýðým…

Bilemezler. Bildiðimden çok fazlasý belki de içimdeki coþkunun rencide edilen kahkahasýna atýlan bir okkalý bir sille.

Þimdi diyeceksin:’’Amma da boþ boðazlý!’’

Sorun addedilenden ziyade çözümsüz kalmýþlýðýn coðrafyasýnda hangi tekerleme ise oyun arasý baðdaþ kurduðum imlerin tehdit yüklü o maruzatý biraz ben gibi ve de hayata dair.

Çekincelerle saklý yarýnlarýn indine dâhil olmaktan alamazken kendimi.

Gözlerin feri mi yansýyan yüreðin ikbal bildiði bir hutbede mi saklýsýn yoksa?

Saklý ya da sakýncalý yine de onca sanrýyý görmezden gelen gerçekçiliði aklýn hükümranlýðýnda, yýðdýðým sayýsýz domino taþý.

Ben evet, sadece ben diye ayyuka çýkan nidalarý elimin tersiyle itiyorum ki iteklendiðim de gün yüzü görmez sefaletimin rahmet okuduðu bir ikindi vakti, demli bir bardak çaya eþlik eden gözyaþlarým. Soðuttum ve içmediðim çay mý yoksa soðuyan içim kadar buz kesmiþ gözlerine sýðdýramadýðým bir peyzajda mý saklýyýz hem de olmazýn oluru bir düþ’e düþe kalka hidayet ve ikbal yüklediðim…

Sandýðýmda saklý tuttuðum yoksa Pandora’nýn kutusu addettiðim üryan zihnimin asýlsýz ve sayýsýz nöronlarýna týkýþtýrdýðým hatýrat yüklü bir ömrü çalakalem yaþamaya kalkýþýp anlaþýlma ihtiyacý ile yanýp tutuþtuðum.

Sobelendiðim hangi izlekse ve hangi replikse kulaðýma çalýnan ya yüreðin isi ne olacak?

Bir kolâjda saklý tuttuðum ve tutuþturmakla yükümlü kýlýndýðým hangi yüreðin çeperi ola ki ýssýzlýðýn teðet geçtiði yorgun argýn uzandýðým o atlas sevi huzmesi. Aþka ramak kala, demeden miadý dolan bir takvim yapraðýna doldurduðum hükümler mi de yükümlü tutulmakla yok sayýlmak arasýnda geçiþ yapýyorum ve debdebeli o mutlak çýðlýklarýný es geçip rehavet konuþlanmýþken, adýmlamakla kalmayýp bir de yana yakýla çentik atýyorum her hor görüldüðüm sureti kovuþtururken yüreðin tecellisinde hangi izlekse artýk rahvan bir koþullanmýþlýkla biteviye sürüklendiðim hayat pazarý.

Tezgâhlarda satýlýk rüyalar, çeperinde mabedimin isyan yüklü imlere rast gelip de ansýzýn haiz olduðum bir aðaç dibindeki yuvaya sýðýnmayý marifet bildiðim.

Ne koþullandýðým ne de konuþlandýðým ama yeri geldi mi gerisin geri kaçmaktan kendimi alamazken.

Yollar kayýp.

Yol yordam bilmediðim onca mecra.

Kayýtsýzlýðýn ibresi iþaretlerken en münafýk sancýyý hem de belirsizliðin kýskacýnda denk düþtüðüm en sübyan imge ki teselli bildiðim o dokunaklý þarkýyý çoktan gömdüm derine.

Mahrem düþlerin sakýncalarý belli ki aklýn kancalarýnda çoktan sallandýrýlmýþ.

Ýhya edilesi pervasýzlýðý ise gömülü hezeyanlardan sýzan pek de akýl karý deðil doðrusu her hangi bir sekmede takýlý tutulduðum yine de en izbeye kaçmakla tehdit edildiðim. Nasýl bir hikmetse haiz olduðum ve hangi rötuþ ise bir sýnýrý ihlal etmekten de öte bir sarkacýn devindiði o rakýma düþmüþken yolum.