Ruhumda sana yangınlar biriktiriyorum
Parmak uçlarında nasır tutan
Alaz sabahlara uyanan aklımla
Her köşesi farklı tufan…
Sana ait bir yürek sıkışıyor beden de
Koşulsuz ve şartsız devinimlerim
Bitap düşmüş ömrün son arzusu
Ölüm ve yaşam arasında
Gidip gelmelerim…
Bana bir mezar eşsinler tırnak uçlarıyla
Eğreti duyguları
Köpekçe arzuları
Öldüreceğim yanımı gömeyim
Mezar taşı bile bulunmayan…
Şimdi mesnetsiz duygular içinde
İçimdeki kandil sönmüş
Ruhum nur bahçelerine
bezenmişçesine
Olan ne varsa sıyrıldım
Ölü hücrelerimden…
Ve artık
Dizgin vurup duygularıma
İçimi yakan ne varsa kurtulmalıyım
Varlığıyla ruhumu sarmış gidende
Uyuşurken bedenim
Yepyeni bir ruhaniyete bürünüp
Bin yıllık uykudan
Uyanmalıyım …
Adem Efiloğlu