İyiyim ben…
Yorgunluğuma bir
melek bulaştı.
…..
Cennetin tadilat süreci başladı varlığınla
Yüreğinin pasını silmeye geldim ben.
Pusulam sensin
İzim sen
Varmak istediğim yersin sen!
İçimdeki deniz kokun karışmadan daha tuzlu
Sesin ufalanmazsa kıyılara vurmuyor dalgalarım.
Su
kaynakları gün geçtikçe tükeniyormuş,
Dünya artık taş yığınlarına teslim olmuş.
Olsun!
Sen olmazsan
Marmara yüreğim kadar kurak olmayacak.
Işıl ışıl aydınlıklar da sensin kısacası.
Mevsim ayırt etmeden boy veren çiçekler de…
Bilirdim…
Üşümezdi yalnızlık, donmazdı!
Yalnızlık kudurduğu vakitlerde
Kök söktürürdü aşka.
Ey kokusuyla çiçekleri kıskandıran gülüm
Dar zamanlarımı boş vermişliğim gelir aklıma
Sevda kırıntılarım dökülür yüreğine
Sıkıla beni namlundan çıkacak son kurşuna
Gönlün tetikte olsun…
Şimdi sana ait tüm zaman dilimleri
Sokulup yaslandığın sığınak benim yüreğim.
Senin medeniyetin yükseliyor sol yanımda.
Gözlerinde saklanan uykuyu
Saçlarına karışan tarağı
Kıskanma vaktidir şimdi sevgilim.
Sen bakma kusuruma
Hiç bu kadar kimseye ait olmadım ben
Kaderini ruhuna dola sevdiğim
At yaşanmışlıkları dipsiz uçurumlara
Sil gözünden geçmişin pas tutan karanlığını.
Işığı yalnız ömrümü aydınlatan bir sokak lambasısın sen
Kimse bilmez…
Beni cennete götürecek kadın.
Hoş geldin ömrüme.
Yaşanmamış günlerim senden ibaret
Hoş geldin
Yazarın
Önceki Yazısı